آینده ورزشهای الکترونیک در هند از نگاه Akshat Rathee و Nipun Marya؛ انقلاب بعدی جوانان هندی در راهه!
وقتی حرف از آینده ورزشهای الکترونیک (Esports) در هند میزنیم، دیگه صحبت از یه سرگرمی بچگانه یا یه فاز موقتی نیست. الان داریم راجع به یه موج فرهنگی حرف میزنیم که داره مثل یه طوفان میاد و با خودش صنعت، اشتغال، هیجان و حتی هویت فرهنگی میاره. دو تا از مهمترین چهرههایی که دارن این موج رو هدایت میکنن، Nipun Marya (مدیرعامل iQOO) و Akshat Rathee (همبنیانگذار و مدیرعامل NODWIN Gaming) هستن. با ایکس بازی همراه باشید
توی یه گفتگوی پرشور و پر از نکته که شبیه یه جلسه استراتژیک ملی بود، این دو نفر نشستن و رویاهای 10 سال آینده ورزشهای الکترونیک هند رو ریختن روی میز. از مشکلات ساختاری گفتن، از نیاز به زیرساختها، از امید، از مأموریت، از کار تیمی، و حتی از اهمیت شهرستانها توی آینده ورزشهای دیجیتال هند.
بیاید با هم بریم تو دل این گفتوگو و تکتک بخشهاشو بترکونیم.
وقتی گفتگو از هیاهو مهمتره!
یکی از نکات اساسیای که Marya و Rathee روش تأکید کردن این بود که تو دنیایی که همه دنبال تبلیغ و هایپ هستن، اون چیزی که واقعاً مهمه گفتوگوی واقعی و عمیق با جامعه گیمرهاست. Akshat خیلی قشنگ گفت: «تأثیر واقعی، نه تو بزرگی، بلکه توی رسیدن به آدمای درسته.»
یعنی چی؟ یعنی به جای اینکه فقط پول بریزی برای اسپانسر شدن تو یه تورنمنت، باید بیای و واقعاً درگیر جامعه شی. باش تعامل کنی. رشدش بدی. هدایتش کنی.
بالاخره کسی دیگه نمیپرسه: «Esports شغل حساب میشه؟»
Akshat برگشت به روزای اول راهاندازی NODWIN Gaming و گفت اون موقع همهچی یه جنگ بود برای قانع کردن آدمها که این کار میتونه به شغل تبدیل شه. اما حالا چی؟ تیمهای هندی دارن توی مسابقات بینالمللی میدرخشن. پخش زنده مسابقات میلیونی بازدید میخوره. پول، مخاطب، برندها… همه جمعن. پس ورزشهای الکترونیک الان یه کسبوکار معتبره، نه یه سرگرمی گذرا.
شراکتهایی که فقط لوگو نیستن، بلکه با ارزشهان!
وقتی Marya درباره شراکت بلندمدت iQOO با NODWIN حرف میزد، معلوم بود که این رابطه فقط روی کاغذ نیست. گفت که همکاری اونا فقط برای گذاشتن لوگو توی تبلیغات نیست؛ بلکه بر پایه ارزشهائه: سرمایهگذاری در جامعه، زیرساخت و ساختن اکوسیستم پایدار. iQOO دنبال دیدهشدن نیست، دنبال بهتر کردن کیفیت بازی در هنده!
اکوسیستم از پایه: سه ستون استراتژی iQOO
iQOO یه نقشه راه دقیق برای ورزشهای الکترونیک داره که رو سه پایه بنا شده:
1. تورنمنتها:
از جامهای کوچک در شهرای سطح دو و سه گرفته تا LANهای عظیم؛ iQOO همهچیزو پوشش میده. فلسفهاش سادهست: هر چی بازی بیشتر، بازیکن بهتر.
2. محصول:
موبایلهای iQOO با چیپست Q1، شارژ سریع، نرخ تازهسازی بالا و عملکرد بینقص برای گیمرها طراحی شدن. اینا ابزار جنگن نه فقط گوشی.
3. جامعه:
iQOO با برگزاری رویدادهای محلی تو شهرهایی مثل Prayagraj، ورزشهای الکترونیک رو به کل هند میرسونه، نه فقط به متروها.
شکستن حباب شهری: شهرستانها، قهرمانهای بعدیان!
یکی از سنگینترین حرفها این بود که آینده هند نه فقط توی دهلی و بمبئی، بلکه توی Ranchi، Lucknow و Vishakhapatnam ساخته میشه. Rathee گفت این تمرکززدایی باعث میشه حضور مردمی و هواداری واقعی شکل بگیره.
Esports = فرهنگ جوانان
Akshat گفت: «Esports فقط بازی نیست، مثل موسیقی، مد و فیلم بخشی از هویت نسل جوانه.» این یعنی گیمرها فقط بازیکن نیستن، بلکه سفیر یه نسلان که دنبال معنا، تعلق و هدفن.
ما دنبال انقلابیم، نه تبلیغ!
Rathee خیلی قاطع گفت که هدفش ساختن یه لحظه تاریخی مثل قهرمانی هند در جام جهانی کریکت 1983 برای Esports هند بود. لحظهای که یه نسل رو بیدار کرد. اون گفت تا وقتی ساختار و زیرساخت درست نشه، موفقیت اتفاقی نمیافته.
تیمها باید هویت داشته باشن، نه فقط یه اسم!
Akshat معتقده که تیمهای esport باید مثل تیمهای EPL و NBA ریشهدار باشن. فقط یه اسم نباشن، بلکه از یه شهر باشن، هوادار داشته باشن، فصل داشته باشن، مدل درآمدی پایدار داشته باشن.
Esports یا تنیس؟ سرمایهگذاری کدوم بهصرفهتره؟
Rathee یه سؤال جنجالی پرسید: «روی چی باید سرمایهگذاری کرد؟ تنیس یا Esports؟» خودش جواب داد: Esports. چون دسترسی راحتتره، مخاطب بیشتر داره، و با فرهنگ معاصر هند هماهنگه.
5 سال تعهد، نه فقط یه موج تبلیغاتی!
Marya توضیح داد که فرق برند iQOO با بقیه تو تعهده. گفت که حداقل عملکرد برند در مشارکتها باید «7 از 10» باشه وگرنه نه جامعه اعتماد میکنه نه برند نتیجه میگیره. حتی گفت که iQOO از گیمرا تو توسعه محصول استفاده میکنه!
مسابقات، نه شوهای تلویزیونی!
وقتی بحث رسید به اینکه چرا بعضی تیمهای محبوب مثل Soul یا Godlike توی LAN نیستن، Akshat صریح گفت: «ما داریم یه ورزش میسازیم، نه شو.» یعنی حرف اول رو شایستگی میزنه، نه محبوبیت. هر تیمی باید صلاحیت حضور پیدا کنه.
سیستم انتخاب تیمها: مدل ATP برای Esports
NODWIN از سیستمی استفاده میکنه که شبیه رنکینگ ATP تو تنیسه. Wild Cardها هستن، ولی با دقت. KPI اصلی اینه که حضور یه تیم به نفع کل تجربه باشه، نه فقط برای هیجان لحظهای.
تنوع بازیها؟ هنوز راه زیاده!
فعلاً 92٪ ورزشهای الکترونیک هند از نوع FPS هستن. بازیهای MOBA یا استراتژیک هنوز تو هند جا نیفتادن. این یعنی تنوع بازیها کمه. ولی تلاشایی برای ورود بازیهایی مثل شطرنج آنلاین هم شروع شده.
بازیهای ساخت هند؛ آینده در دست خودمونه
بحث رسید به بازیسازی مستقل توی هند. Akshat از پروژههایی مثل Mukti یا بازی با الهام از Ramayana حرف زد. گفت پنج سال دیگه یه لیگ Esports هندی جهانی راه میافته که احتمالاً تا هفت سال بعدش وارد المپیک میشه!
زیرساخت توسعهدهندهها هنوز کمه
یکی از مشکلات اصلی برای بازیسازهای هندی، نبود زیرساخت و آگاهی از امکانات دولتیه. Akshat گفت پلتفرمها هستن مثل Indian Institute of Creative Technology، ولی بچهها باید خودشونم دنبال کمک بگردن. فرصت هست، فقط باید بلد باشیم چطور استفاده کنیم.
Free Fire؟ آهسته و پیوسته!
با اینکه Free Fire خیلی محبوبه تو هند، ولی NODWIN داره با احتیاط برمیگرده سراغش. بهخاطر مسائل قبلی، میخوان مطمئن شن که بازی میتونه پایدار، امن و بلندمدت باشه.
پایانبندی: ما صنعت نمیسازیم، ما یه ورزش میسازیم!
Marya و Rathee ته حرفشون این بود که اگه دنبال ساختن یه “صنعت” باشیم، ممکنه فقط دنبال پول باشیم. ولی اگه بخوایم یه “ورزش” بسازیم، باید به فرهنگ، ساختار، اخلاق، جامعه و آیندهسازی فکر کنیم.
Esports برای اونا یه جو نیست، یه جریان بزرگ فرهنگی و اقتصادیه. یه جنبشه. یه انقلابه. و اگه کسی بخواد با این موج پیش بره، باید متعهد، آگاه و پیگیر باشه.
نتیجهگیری: دهه طلایی Esports هند شروع شده!
اگه تا الان فکر میکردی که ورزشهای الکترونیک فقط یه مد موقتیه، این مقاله باید نظرت رو تغییر داده باشه. چیزی که Akshat Rathee و Nipun Marya دارن میسازن، آیندهایه که توش گیمر بودن نه تنها پذیرفته شده، بلکه مورد احترامه. آیندهای که توش یه بچه از شهری کوچیک میتونه با تمرین و پشتکار قهرمان ملی بشه.
آینده Esports هند تازه داره شروع میشه… و قراره خیلی شلوغتر از چیزی بشه که فکر میکنی!
برای خوندن اخبار، راهنماها و تحلیلهای بیشتر در دنیای بازی و ورزشهای الکترونیک، حتما یه سر به صفحه اصلی سایت ما بزن: