بازی «Squid Game» توی Roblox الهام‌گرفته از سریال معروف نتفلیکسیه که با همین اسم ترکوند. اما توی نسخه Roblox، همه‌چی یه ذره کارتونی‌تر و ساده‌تره. خون و خون‌ریزی نداره، ولی استرس و هیجان سر جاشه. سازنده‌هایی مثل Trendsetter Games موفق شدن فضای مرگ‌بار سریال رو به یه محیط بامزه ولی پرتنش توی Roblox تبدیل کنن. بازی‌هایی مثل «چراغ قرمز چراغ سبز»، «پل شیشه‌ای» و حتی بازی طناب‌کشی، اینجا هم وجود دارن و باید زنده بمونی تا آخر!

چیزی که باعث جذابیت بیشتر این بازی شده، اینه که بازیکن‌ها به‌صورت آنلاین باهم رقابت می‌کنن و گاهی ناچار می‌شن انتخاب‌هایی کنن که روی سرنوشت بقیه تأثیر داره. حالا همینجا بود که داستان ما شکل گرفت… با ایکس بازی همراه باشید

داستان JayM: وقتی یه تصمیم ساده همه‌چیو عوض کرد

یه کاربر به اسم RealJayM توی ردیت نوشت که توی یکی از راندهای این بازی، یه بازیکن کم‌سن‌وسال‌تر با راهنمایی توی چت بهش کمک کرده بود تا از مراحل عبور کنه. اما توی راند نهایی، JayM تصمیم گرفت اون بازیکن رو حذف کنه تا خودش تنها برنده بشه. اون لحظه همه‌چی براش یه استراتژی ساده بود: «بازی‌ـه، باید برنده بشم.»

اما بعد از تموم شدن راند، یه پیام از طرف اون بازیکن کوچیک‌تر دریافت کرد:
“فکر کردم باهم تیم بودیم. لازم نبود این کارو بکنی.”

این یه جمله ساده بود. ولی JayM رو داغون کرد. چون حس کرد یه آدم واقعی پشت اون کاراکتر دیجیتال بوده که اعتماد کرده، و حالا ناامید شده.

واکنش‌ها در جامعه‌ی پلیرهای Roblox

پست JayM خیلی سریع وایرال شد و کلی از گیمرهای دیگه اومدن نظر دادن. یه عده گفتن: «داداش، بازیه دیگه!»، ولی خیلیای دیگه گفتن: «دقیقاً همینجاست که شخصیت واقعی آدما لو می‌ره.» این بحث تبدیل شد به یه دیالوگ بزرگ درباره مرز بین بازی و واقعیت. آیا باید احساسات توی بازی جدی گرفته بشه؟ یا چون یه محیط مجازیه، پس هر کاری خواستیم بکنیم؟

بعضیا اعتقاد داشتن بازی‌ها یه جور تمرین برای زندگی واقعی‌ـن. جاهایی که باید انتخاب کنی، اعتماد کنی، یا حتی خیانت کنی. و این انتخاب‌ها ممکنه روی ذهن و احساسات واقعی آدم‌ها اثر بذاره، مخصوصاً وقتی پشت اون آواتار، یه بچه یا یه آدم احساساتی نشسته باشه.

چرا این ماجرا فرق داشت با بقیه اتفاقات گیم؟

خیانت توی بازی چیز جدیدی نیست. ولی اینکه یه آدم بیاد به‌خاطر یه تصمیم توی گیم دچار عذاب وجدان بشه، یه‌کم عجیب‌تره. مخصوصاً توی Roblox که خیلی از مخاطب‌هاش بچه‌ان و فضای بازی هم خیلی فانتزی و ساده‌ست.

ولی این داستان یه نقطه عطف بود. نشون داد که حتی توی محیطای کودکانه‌ هم، می‌تونه یه لحظه واقعی از دوستی، خیانت، پشیمونی یا خودشناسی شکل بگیره. درست مثل چیزی که توی انیمه Beastars هم دیدیم؛ اونجا هم پشت چهره‌های کارتونی، مفاهیم انسانی سنگینی مثل هویت، اخلاق و انتخاب وجود داشت.

اگه نخوندی، حتماً برو مقاله مفاهیم اجتماعی عمیق Beastars که اونو خاص کرده رو ببین تا بفهمی چرا بعضی محتواهای سرگرمی از بازی و انیمه فراتر می‌رن.

مرز باریک بین بازی و واقعیت

اینجا باید یه سوال مهم رو مطرح کنیم: آیا بازیا فقط سرگرمی‌ان یا آینه‌ای از شخصیت واقعی ما؟

خیلی از روانشناس‌ها می‌گن توی محیط‌های مجازی، چون حس امنیت داریم و هویت واقعی‌مون مخفیه، راحت‌تر تصمیم می‌گیریم. اما همون تصمیم‌ها می‌تونن چیزای زیادی در موردمون فاش کنن. مثل اینکه چقدر به بقیه اعتماد می‌کنیم، چقدر خودخواهیم، یا چقدر از وجدانمون پیروی می‌کنیم.